Dotychczasowy system z 1981 roku miał pewne ograniczenia: brak wiedzy o początku napadu uniemożliwiał jego sklasyfikowanie oraz utrudniał komunikację. Opisy napadów sporządzane po fakcie często nie określały poziomu świadomości, a samo pojęcie zaburzeń świadomości było niejednoznaczne i mylące. Ponadto niektóre istotne typy napadów nie były w ogóle uwzględnione w starym systemie.
W nowej klasyfikacji zauważono, że pewne typy napadów mogą występować zarówno jako uogólnione, jak i ogniskowe. Do tej grupy należą napady: atoniczne, kloniczne, miokloniczne, toniczne, toniczno-kloniczne oraz tzw. "epileptic spasms" (napady skurczowe o charakterze epileptycznym).
Doceniono także znaczenie napadów niesklasyfikowanych — zwłaszcza w przypadkach, gdy brak było świadków początku napadu. Utworzono dla nich odrębne kategorie, obejmujące np. napady toniczno-kloniczne, napady skurczowe ("epileptic spasms") oraz napady nieświadomości (tzw. "zatrzymanie zachowania", czyli "behavioural arrest").
Nowa klasyfikacja dostarcza również lepszej definicji nieświadomości w trakcie napadów. Skupiono się na pojęciu „awareness” (świadomości), jako części szerszego zjawiska „consciousness”. Definicja obejmuje elementy takie jak pamięć, reagowanie na bodźce oraz poczucie własnej tożsamości.
W nowej klasyfikacji wyróżniono następujące kategorie:
Zmiany w nazewnictwie: uproszczono i dostosowano terminy, aby były bardziej zrozumiałe i akceptowalne społecznie
„Epileptic spasms” (napady skurczowe o charakterze epileptycznym), kluczowe przy zespole Westa, zostały wyraźnie wydzielone jako osobny typ napadu, co poprawia identyfikację i leczenie niemowląt i małych dzieci
Dla pediatry nowa klasyfikacja ułatwia:
W Polsce, na rok 2025, wciąż używa się ICD-10. Co ciekawe, w ILAE już myślą o ICD-12, ale w Polsce nadal obowiązuje przestarzały system. U nas nadal powszechna klasyfikacja w systemach zarządzania danymi pacjentów w icd11 jest raczej w fazie rozważań niż wdrażania.
Podczas snu mężczyzna zostaje obudzony przez swoją partnerkę, która zauważyła jego nietypowe ruchy. Opisuje ona nieokreślone skurcze kończyn oraz chwilową utratę napięcia mięśniowego. Początek zdarzenia nie został zaobserwowany. Wyniki EEG oraz MRI są prawidłowe, co w połączeniu z niespecyficznymi objawami uniemożliwia jednoznaczne zaklasyfikowanie rodzaju napadu według ILAE 2017.
Mężczyzna w nocy doświadcza epizodu opisującego sztywność jednej strony ciała oraz krótkotrwałe drgawki. Jego partnerka nie obserwowała początku napadu. MRI nie wykazuje patologii, natomiast zapis EEG wskazuje na zmiany ogniskowe w płacie czołowym. Na podstawie danych sugeruje się napad o możliwym początku ogniskowym, chociaż brak obserwacji początku ogranicza pełną klasyfikację.
Pacjent zostaje obudzony przez partnerkę z powodu szarpnięć kończyn górnych i dolnych. Początek napadu nie był obserwowany. MRI wykazuje rozlane zmiany w obu półkulach mózgu, podczas gdy EEG ujawnia zmiany ogniskowe w jednej okolicy. Rozbieżność wyników dodatkowo komplikuje klasyfikację napadu według ILAE 2017, wskazując na konieczność dalszej diagnostyki.
Tekst został przeredagowany przez ChatGPT. Przykłady w symulatorze zostały stworzone przez Chad w oparciu o sugestię autora.
Tekst niniejszej stony został przeredagowany przez ChatGPT. Przykłady w symulatorze zostały stworzone przez ChatGPT w oparciu o sugestie autora.